uithardingsproces
Het uithardingsproces is een warmtebehandeling die bedoeld is om de hardheid en sterkte van een metaal, meestal staal, te verhogen door veranderingen in de microstructuur. Het proces omvat doorgaans drie opeenvolgende fasen: verhitting tot een temperatuur waarbij de structuur austeniet wordt, snel afkoelen (quenchen) om martensiet te vormen, en vaak temperen om taaiheid en veerkracht te verbeteren.
Tijdens de austenitisatie wordt het staal verhit tot een temperatuur waarbij de koolstof en legeringselementen in
Naast de bulkbehandeling bestaan er ook oppervlaktegerichte uithardingsmethoden, zoals carbureren of nitreren (case hardening), waarbij alleen
De uiteindelijke eigenschappen hangen af van koolstofgehalte, legeringselementen en de exacte koelingssnelheid tijdens het proces. Uithardingsprocessen
Toepassingsgebieden omvatten gereedschapstalen, aandrijfcomponenten en andere onderdelen waar hoge slijtvastheid en sterkte vereist zijn.