toewijsbaar

Toewijsbaar is een bijvoeglijk naamwoord uit het Nederlands dat aangeeft dat iets kan worden toegewezen, toegeschreven of toegerekend aan een bron, entiteit of verantwoordelijke. Het woord is afgeleid van het werkwoord toewijzen en het achtervoegsel -baar, dat iets beschrijft dat mogelijk is of kunbaar.

In de praktijk komt toewijsbaar veel voor in financiën, administratie en wet- en regelgeving. Het beschrijft of kosten, verantwoordelijkheden, aansprakelijkheid of resultaten aan een bepaalde projectie, afdeling of persoon kunnen worden toegeschreven. Zo spreken begrotingen vaak over toewijsbare kosten of een toewijsbaar bedrag. Ook in juridische en contractuele contexten kan men zeggen dat aansprakelijkheid toewijsbaar is aan een partij.

Het begrip wordt ook gebruikt om aan te geven of bewijs of claims voldoende grond bieden voor attributie. In audits, controlerapporten en managementinformatie helpt toewijsbaar aangeven welke elementen daadwerkelijk aan een bron of proces kunnen worden toegeschreven. Het tegenovergestelde is niet-toewijsbaar of niet-toewijsbare kosten, wat aangeeft dat geen duidelijke attributie kan worden gemaakt.

Samengevat beschrijft toewijsbaar de mate waarin iets juridisch, financieel of organisatorisch aan een specifieke oorzaak, project, kostenplaats of persoon kan worden toegeschreven. Het is een formeel, technisch termenwoord dat vooral in professionele en administratieve teksten voorkomt.