toepassingscategorieën

Toepassingscategorieën zijn een classificatiesysteem dat de mogelijke toepassingen van een product, dienst of technologie verdeelt in onderscheiden groepen. De indeling is gebaseerd op het beoogde doel en de context waarin het wordt gebruikt.

Belangrijke factoren die bepalen tot welke categorie iets behoort, zijn onder meer de beoogde gebruiksomstandigheden (waar en door wie), de doelgroep van de gebruiker (consument, professional, specialist), het doel van de toepassing (diagnose, productie, dienstverlening, educatie) en het bijbehorende risicoprofiel of de vereiste naleving van regels en normen. Ook kenmerken van de technologie zelf, zoals interoperabiliteit en compatibiliteit met andere systemen, spelen een rol.

Het doel van de categorie-indeling is om duidelijkheid te bieden voor communicatie, risicobeoordeling, regelgeving en kwaliteits- en acceptatieprocessen. Door categorieën te definiëren, kunnen betrokken partijen passende normen selecteren, de benodigde documentatie opstellen en gerichte tests of certificering plannen.

Voorbeelden variëren per sector. In de gezondheidszorg kan een toepassingcategorie bepalen of een apparaat al dan niet onder strengere risicoklassen valt; in de chemische industrie kunnen producten worden gecategoriseerd naar gebruikscontext (consumentenproducten vs. industriële toepassingen) om verschillende verpakking- en opslagregels af te leiden; in software kunnen toepassingsgebieden gaan over functionele domeinen zoals beveiliging, betalingsverwerking of data-analyse, wat invloed heeft op beveiligingsvereisten en licenties.

Toepassingscategorieën raken aan verwante begrippen zoals gebruikscontext, risicocategorie en toepassingsgebied. Ze vormen geen statische maatlat, maar kunnen evolueren met technologische ontwikkelingen, veranderende regelgeving en nieuwe toepassingen.

---