systeembelasting

Systeembelasting is de hoeveelheid werk of vraag die op een computersysteem wordt geplaatst door lopende programma’s en randapparatuur. Het omvat de belasting van CPU, geheugen, opslag en netwerk en wordt vaak gemeten om de prestaties en stabiliteit te beoordelen. Inservers en bedrijfswerkplekken moeten doorgaans voldoende capaciteit hebben om piekbelastingen op te vangen zonder significante vertraging.

Oorzaken: actieve toepassingen, achtergrondprocessen, meldingsdiensten, bestandsoverdrachten, back-ups, software-updates, malware of ongewenste processen, en I/O-intensieve taken zoals databasequery’s. In real-time en embedded systemen is systeembelasting nauw verbonden met de tijdkritieke beschikbaarheid van taken.

Belangrijke meetwaarden: CPU-belasting (CPU-gebruik) en geheugenverbruik (RAM en swap), IO-belastingsindicatoren (lees- en schrijfacties, wachttijd), opslaggebruik en netwerkverkeer. Hulpmiddelen zoals taakbeheer, top/htop, vmstat, iostat en sar geven inzichten in de beladingssamenstelling en bottlenecks.

Effecten: bij hoge systeembelasting kunnen responstijden toenemen, vertragingen optreden, batchtaken vertraging krijgen en systemen in thrash kunnen raken door overmatig geheugengebruik. Kentmerken zijn verhoogde wachtrijen, hogere latency en mogelijk systeemcrashes als de belasting de grenzen passeert.

Beheer en optimalisatie: capaciteitplanning en monitoring zijn cruciaal. Door procesprioriteit, resource-limieten (cgroups, containers), load balancing, offloading van taken, caching en hardware-upgrades kun je systeembelasting beheersen en de performance waarborgen.

---