Home

stroombegrenzing

Stroombegrenzing, ook wel bekend als current limiting, is het beperken van de elektrische stroom tot een vooraf ingestelde maximumwaarde. Het doel is schade aan kabels, schakelaars, bedrading of aangesloten apparatuur te voorkomen en operationele kenmerken zoals spanning, warmteontwikkeling en stabiliteit te beheersen.

Methoden tussen actieve en passieve benaderingen. Actieve stroombegrenzing gebruikt een regelkring die de stroom bewaakt met

Toepassingen. LED-drivers gebruiken stroombegrenzing om de LED’s niet te beschadigen; DC- en AC-voedingen passen stroombegrenzing toe

Overwegingen. De prestatie van een stroombegrenzer is afhankelijk van de respons en stabiliteit van de regeling.

een
sensor,
bijvoorbeeld
een
shuntweerstand
of
Hall-sensor.
Wanneer
de
gemeten
stroom
de
ingestelde
drempel
overschrijdt,
past
de
regelaar
de
uitgangsspanning
of
-stroom
aan
zodat
de
stroom
niet
verder
toeneemt.
In
voedingen
is
dit
bekend
als
constant-current
modus;
bij
afname
van
de
belasting
kan
de
voeding
teruggaan
naar
constant
voltage
modus.
Passieve
methoden
omvatten
fuses
en
PTC-zekeringen,
thermische
zekeringen
en
eenvoudige
seriesweerstanden
die
de
stroom
beperken
of
bij
overbelasting
uitschakelen.
om
binnen
veilige
grenzen
te
blijven;
in
batterijladers
en
elektrische
voertuigen
voorkomt
het
overmatige
stromen
bij
kortsluiting
of
snelle
spanningsdalingen;
motorsturingen
gebruiken
het
om
stalls
en
oververhitting
te
voorkomen.
Snelle
limiters
kunnen
oscillaties
veroorzaken
als
de
bediening
niet
stabiel
is.
Belangrijke
randvoorwaarden
zijn
de
nauwkeurigheid
van
de
sensing,
temperatuurafhankelijkheid
en
eventueel
hysterese
bij
foldback.