standaardfoutkanaal

Standaardfoutkanaal is een term die in het Nederlands soms wordt gebruikt om een concept te beschrijven waarbij de onzekerheid van een meting of schatting wordt getransporteerd door een verwerkings- of communicatieketen. Het fungeert als een analogie met een kanaal in signaalverwerking: ruis en onzekerheid worden doorgegeven en mogelijk versterkt of gewijzigd door de stappen in de keten.

Wiskundig gezien kan een standaardfoutkanaal worden beschreven als het gedeelte van een keten waar de standaardfout (de standaarddeviatie van de fout) wordt gemodelleerd. Als X een variabele is met een estimator X_hat en se(X_hat) de standaardfout, dan kan bij een transformatie Y = g(X) de Delta-methode worden toegepast: se(Y) ≈ |g'(E[X])| · se(X_hat). In een lineair systeem Y = AX geldt Var(Y) ≈ A Var(X) A^T en de bijbehorende standaardfoutse waarden volgen uit de diagonale elementen van Var(Y).

Toepassingen bevinden zich onder meer in foutpropagatie in experimentele wetenschappen, sensorfusie en data-analysepijplijnen. Het standaardfoutkanaal helpt bij het kwantificeren van hoe onzekerheid in invoergegevens en in verwerkingsstappen doorwerkt naar de uiteindelijke gerapporteerde uitkomst, zodat betrouwbaarheidsintervallen en kwaliteitsmetingen kunnen worden berekend.

Voorbeeld: een temperatuursensor levert T_meet = T_true + e_meas met e_meas ~ N(0, sigma^2). Na omzetting naar eenheidsconversie en filtering geeft het standaardfoutkanaal een eindwaarde sigma_final die de onzekerheid van de gerapporteerde temperatuur beschrijft.

Zie ook: standaardfout, foutpropagatie, onzekerheidsanalyse, foutuitbreiding, signaalverwerking.