staalbalkensysteem

Een staalbalkensysteem is een structureel systeem waarbij de dragende constructie hoofdzakelijk uit staalbalken bestaat die tussen kolommen zijn geplaatst om een frame te vormen dat vloeren en daken draagt. De belangrijkste draagbalken kunnen I-, H- of Wide-Flange-profielen zijn en worden met kolommen verbonden door middel van gelaste of geboute verbindingen. Naast de balken en kolommen kunnen diagonale bekisting of stijfheidsondersteuning aanwezig zijn om zijwaartse krachten op te vangen. De vloer kan bestaan uit een staaldek of uit een betonvloer die samenwerkt met de staalbouw (composiet systeem).

Een kenmerk van staalklbanksystemen is de mogelijkheid tot prefabricatie en snelle montage op locatie. Verwachte krachten zoals zwaartekracht, wind en seismische belastingen worden in ontwerp meegenomen. Bij samengestelde systemen kunnen staalbalken samen met betonvloeren een betere constructieve werking hebben. Verbindingen kunnen worden ontworpen als momentverbindingen of als slechts shear-verbindingen, afhankelijk van de gewenste bewegelijkheid en stijfheid van het frame. Brandbeveiliging en corrosiebescherming zijn belangrijke aandachtspunten in het ontwerp en worden doorgaans geïntegreerd in het systeem.

Toepassingen van staalbalkensystemen komen veel voor in hoger gebouwde constructies, industriële hallen en bruggen. Voordelen zijn onder meer hoge sterkte-gewichtverhouding, flexibiliteit voor aanpassingen, en verkorte bouwtijd. Nadelen kunnen onderhoudsvereisten, brand- en corrosiebescherming, en afhankelijkheid van gespecialiseerd vakmanschap zijn. Ontwerp en uitvoering volgen vaak Europese normen zoals EN 1993 (staale constructies) en EN 1994 (staal-betoon samengestelde systemen).