staalbouw

Staalbouw is een bouwkundig vakgebied waarbij gebouwen en constructies hoofdzakelijk uit staal bestaan. De dragende elementen bestaan uit staalprofielen zoals liggers, kolommen en verbindingen, die samen een stalen frame vormen. Staalconstructies worden vaak toegepast in skeletbouw, aangevuld met plaatwerk, gevelbekleding en dakpanelen.

Het proces bestaat uit ontwerp, fabricage in gecontroleerde fabriekopstellingen en plaatsing op de bouwplaats. Stalen frames worden meestal geassembleerd met boutverbindingen of lassen, waarna brand- en corrosiebescherming wordt toegepast, bijvoorbeeld met coatings of galvanisatie. Een groot deel van de constructie kan prefab in de fabriek worden gemaakt.

Ontwerp en uitvoering volgen normen zoals de Eurocodes (EN 1993 voor staalconstructies) in Europa; elders bestaan AISC/ASTM-standaarden. Kwaliteits- en veiligheidseisen, brandveiligheid en behoud van sterkte en stijfheid zijn essentieel, evenals inspectie en onderhoud van verbindingen en coatings.

Toepassingen omvatten industriële hallen, magazijnen, logistieke centra, kantoor- en commercieel vastgoed met staalframes, bruggen en sportstadions. Voordelen zijn snelle bouwtijd, hoge sterkte-gewichtverhouding, flexibiliteit in plattegrond en herbruikbaarheid. Nadelen kunnen de corrosiegevoeligheid, onderhouds- en coatingkosten en transportbehoeften zijn.

Duurzaamheid: staal is volledig recyclebaar en kan na sloop weer worden omgesmolten en gebruikt. Prefab- en modulairbouw verminderen verspilling en tijd op de bouwplaats; moderne productie streeft naar lagere CO2-uitstoot en lange levensduur door onderhoud en beschermingen.