splijtlaag
Splijtlaag is een term uit geologie en materiaalkunde voor een plan of laag in een materiaal waarlangs het gemakkelijker splitst onder spanning. Het is een zwakke scheidslijn die delaminatie, splijting of scheuring langs een specifieke richting mogelijk maakt. De term wordt gebruikt voor natuurlijke gesteenten en voor gelaagde materialen in engineering.
In gesteentes ontstaat een splijtlaag door de oriëntatie van klei-mineralen en door foliatie die tijdens metamorfose
In materiaalkunde verwijst splijtlaag naar de interface tussen lagen in laminaten, coatings of composietmaterialen. Interfaciale zwakte,
Beoordeling gebeurt met microscopie, mechanische testen (zoals buig- of schuiftesten) en niet-destructieve beeldvorming om de oriëntatie
Het begrip is cruciaal voor geotechniek, constructie en de olie- en gasindustrie, waar splijtlagen invloed hebben