situeert

Situeert is de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van het Nederlandse werkwoord situeren. Het betekent iemand of iets in een context plaatsen, of in ruimte of tijd lokaliseren. Als transitief werkwoord vereist situeren meestal een direct object, bijvoorbeeld een gebeurtenis, een locatie of een periode. Voorbeelden kunnen zijn: “De kaart situeert de stad aan de oostelijke oever” of “De onderzoeker situeert de bevindingen in de historische context.”

Etymologie en verwant vocabulaire: situeren is afgeleid van het Franse situer, dat op zijn beurt teruggaat op het Latijnse situs, ‘plaats’. Het verwante zelfstandig naamwoord is situering en het bijvoeglijk deelwoord/participium is gesitueerd. In het Nederlands kan het werkwoord zowel in actieve zinsbouw als in passieve constructies voorkomen (bijvoorbeeld: “De locatie is gesitueerd in het zuiden”).

Gebruik: in academische en journalistieke teksten duidt situeert vaak op doelbewuste contextualisatie of geografische/chronologische plaatsing. Het wordt gebruikt om aan te geven waar of wanneer iets zich bevindt, of in welke theoretische context iets geplaatst wordt. Het werkwoord verschijnt in zinnen als “het artikel situeert de bevindingen in de bredere theorie” of “de kaart situeert de winkel op de kruising.” De reflexieve vorm zich situeren wordt gebruikt voor de positie van personen of gebeurtenissen, zoals “de film situeert zich in Parijs in de jaren veertig.” Synoniemen zijn plaatsen, lokaliseren en positioneren; in informelere teksten kan men ook gewoon zeggen waar iets is.

Zie ook: situering, situatie, situeren.