silvicultuur

Silvicultuur is een tak van de bosbouw die zich bezighoudt met de inrichting, het beheer en de ontwikkeling van bospercelen op zodanige wijze dat langetermijnproductie en andere functies van het bos in balans blijven. Het vakgebied combineert ecologie, economie en planning om bosstanden zodanig te sturen dat gewenste doelen zoals houtproductie, biodiversiteit, water- en bodembescherming, recreatie en klimaatregels worden gerealiseerd.

De belangrijkste doelstellingen van silvicultuur zijn onder meer het handhaven of verhogen van de gezondhe id en stabiliteit van bosstanden, het optimaliseren van groei en rendement, en het waarborgen van ecosysteemdiensten. Dit vereist een systematische aanpak van planning, sitebeoordeling en maatregelvoorstellen die rekening houden met soortensamenstelling, leeftijdsopbouw en standdichtheid.

Kerntactieken omvatten regeneratie, kap- en plantplannen, en bosbeheermaatregelen zoals doorzomen (thinning), selecting en verschillende kapregelingen (bijv. clear-cutting, shelterwood, selectie) afhankelijk van doel en standtype. Regeneratie kan natuurlijk plaatsvinden of worden gestimuleerd door aanplant of zaad. Andere technieken zijn bodembewerking, chemische of mechanische doping, bemesting en onkruidbestrijding, mits deze binnen duurzame kaders plaatsvinden.

Monitoring en adaptief management vormen een essentieel onderdeel: groei- en toestandmetingen, volume- en dichtheidsberekeningen, en evaluatie van opbrengsten ten opzichte van doelen leiden tot bijstelling van plannen. Silvicultuur werkt soms samen met certificering en regelgeving gericht op duurzame houtproductie en behoud van biodiversiteit.