semikwantitatief

Semikwantitatief is een methode in onderzoek die gegevens oplevert die numeriek of ordinaal van aard zijn, maar geen exacte, volledig kwantificeerbare metingen toestaan. Het ligt tussen kwalitatief onderzoek, dat zich richt op betekenissen en processen, en kwantitatief onderzoek, dat met precieze cijfers werkt. Semikwantitatieve data leveren schattingen, categorieën of verhoudingen op in plaats van precieze getallen.

Kenmerken: gebruik van scoringsystemen, Likert-schaal, of het coderen van kwalitatieve informatie in numerieke variabelen. Resultaten tonen verhoudingen of rangen; vaak vereist het duidelijke definities en training van beoordelaars. Betrouwbaarheids- en validiteitschecks zijn gebruikelijk, en analyses zijn vaak gebaseerd op ordinale data.

Toepassingen: veel toegepast in sociale- en gezondheidswetenschappen, voedingsonderzoek en mediastudies. Voorbeelden zijn semi-kwantitatieve vragenlijsten, scoring van observaties of gedrag, contentanalyse met gecodeerde teksten, en sommige biologische assays die relatieve, niet-absolute metingen opleveren.

Voordelen en beperkingen: sneller en goedkoper dan volledig kwantitatief onderzoek, en geschikt om gradaties of intensiteit te tonen. Nadelen zijn beperkte nauwkeurigheid, hogere afhankelijkheid van de beoordelaars en mogelijk biased data als de codering onduidelijk is. Interpretatie vereist zorgvuldige inschatting van meetnauwkeurigheid en context.