scheutgroei

Scheutgroei is het proces waarbij scheuten, jonge stengels met bladeren, uit knoppen van planten naar buiten groeien. Scheuten zijn meestal vegetatieve uitlopers en kunnen ontstaan uit de hoofdstengel of uit knoppen aan zijtakken. De groeisnelheid en richting van de scheutgroei worden beïnvloed door factoren zoals temperatuur, licht, water en nutriënten, en door hormoonregulatie in de plant. Een belangrijke factor is apicale dominantie: het groeipunt aan de top remt de uitgroei van zijscheuten, waardoor de centrale scheut vaak eerst groeit. Het verwijderen of onderbreken van dit groeipunt kan leiden tot toegenomen scheutgroei elders en tot een vertakte scheutstructuur.

Tijdens het groeiseizoen begint scheutgroei meestal na het ontwaken van knoppen in het voorjaar. De lengte en het aantal scheuten per plant hangen af van belichting, temperatuur en waterbeschikbaarheid. In de teelt wordt scheutgroei actief beheerd: snoeien, richten en trainen van planten (bijvoorbeeld bij wijnstokken en fruitbomen) zorgen voor een evenwicht tussen vegetatieve groei en vruchtdracht. Te lange scheuten kunnen leiden tot minder lichtpenetratie en een hogere kans op ziekten; tijdig snoeien bevordert bloemknoppen en oogstkwaliteit.

In sommige gewassen dienen scheuten als basis voor klonen of propagatie; in bomen en struiken spelen scheuten ook een rol bij herstel na snoei of schade. Samengevat is scheutgroei een centrale component van plantontwikkeling en wordt zij in de teeltpraktijk nauwgezet gereguleerd.