rekenintensiteit
Rekenintensiteit, ook wel arithmetische intensiteit genoemd, is een maatstaf uit de computerarchitectuur en high-performance computing die aangeeft hoeveel berekeningen (float-operaties) worden uitgevoerd per hoeveelheid data die uit het geheugen wordt gehaald of weggeschreven. In de meeste definities is dit de verhouding FLOPs per byte.
De gebruikelijke formule is rekenintensiteit = aantal floating-point operaties / aantal verwerkte bytes (uit hoofdgeheugen en/of cache). De
Toepassing: rekenintensiteit wordt gebruikt om workloads te karakteriseren als geheugenbound of compute-bound. In combinatie met het
Metingen en optimalisatie: rekenintensiteit kan worden berekend door telling van FLOPs en het meten van verplaatste
Voorbeeld: een kernel die 1000 FLOPs uitvoert en 200 bytes verplaatst, heeft een rekenintensiteit van 5 FLOPs