regelgevingplanning

Regelgevingsplanning is een systematisch proces waarbij overheden en regelgevende instanties regelgeving plannen, ontwikkelen en beheren om beleidsdoelstellingen te realiseren, coherentie tussen regelgeving te waarborgen en administratieve lasten en nalevingslasten te beperken. Het past binnen de bredere regeldrievie en governance van de overheid en strekt zich uit over de periode vooraf aan wetgeving en gedurende de implementatie en evaluatie.

Doel en reikwijdte van regelgevingsplanning zijn onder meer het waarborgen van onderbouwde, proportionele en uitvoerbare regelgeving die aansluit bij maatschappelijke behoeften, rekening houdend met kosten en baten, rechtszekerheid en gelijke behandeling. Het proces streeft naar transparantie, consistentie met EU- en nationale kaders, en tijdige revisie of afschaffing van verouderde regels.

Kernonderdelen en fases omvatten probleemdefinitie, het genereren en afwegen van beleidsopties, en een regulatoire impactanalyse (RIA) om baten, lasten en risico’s te kwantificeren. Daarnaast vindt brede stakeholderconsultatie plaats, gevolgd door conceptregelgeving, juridische drafting en parlementaire/autoritatieve goedkeuring. Implementatie, monitoring en_PERIOD evaluatie zijn cruciaal om effectiviteit te beoordelen en indien nodig aanpassingen door te voeren. Instrumenten zoals kosten-batenanalyse, kosten-effectiviteitsanalyse en lastenverlichtingsbeoordelingen worden ingezet om afwegingen te ondersteunen.

Governance en betrokken partijen omvatten ministeries, toezichthouders, parlementaire instanties, onafhankelijke regulators, burgers en bedrijfsleven. Ook de Europese en internationale context speelt een rol bij afstemming en transpositie.

Uitdagingen en trends omvatten transparantie, gegevenskwaliteit, coherente regelgeving over regio- en sectorgrenzen heen, digitalisering en snelle technologische ontwikkelingen zoals AI. Regelgevingsplanning blijft zich ontwikkelen met vernieuwende benaderingen zoals regulatoire sandboxes en agile regelgeving.