referentieformaten

Referentieformaten zijn verzamelingen regels voor het citeren van bronnen in wetenschappelijke teksten. Ze bepalen welke informatie in een verwijzing wordt opgenomen, in welke volgorde, en hoe tekst en referenties op elkaar worden afgestemd. Doel is lezers in staat te stellen bronnen te vinden en te verifiëren en om plagiaat te voorkomen. De exacte regels verschillen per discipline, instelling en taalgebied, waardoor er meerdere stijlen bestaan.

Een belangrijke onderdeling is tussen auteur-datumsystemen en numerieke systemen. Bij auteur-datumstijlen (bijv. APA, Harvard, Chicago author-date) verschijnt in de tekst doorgaans een verwijzing met achternaam en jaartal, terwijl de volledige gegevens in een alfabetische referentielijst staan. Bij numerieke stijlen (bijv. Vancouver, IEEE) worden in de tekst cijfers gebruikt, en de volledige referenties staan in een oplopende volgorde in de literatuurlijst.

Veelgebruikte stijlen en kenmerken:

- APA: vooral in de sociale wetenschappen; auteur, jaartal; DOI waar beschikbaar.

- Harvard: breed toegepast met vergelijkbare auteur-jaartalopmaak.

- Chicago: twee systemen, naast auteur-datum ook voetnoten.

- Vancouver / IEEE: numerieke referenties, veel in geneeskunde en techniek.

Een referentie bevat doorgaans elementen zoals auteur(s), jaar, titel, bron (tijdschrift of boek), uitgever, volume en nummer, pagina’s, en DOI of URL. In-text citaties en referentielijsten moeten consistent worden toegepast. Voor het beheren van stijlen bestaan hulpmiddelen zoals Zotero, EndNote en BibTeX, die verschillende stijlen kunnen opmaken. Raadpleeg altijd de richtlijnen van de opleiding of tijdschrift om de juiste stijl te kiezen en consequent toe te passen.