pyloriinfectie

Een pyloriinfectie is een chronische maaginfectie veroorzaakt door Helicobacter pylori. De bacterie koloniseert de slijmlaag van de maag en kan gastritis veroorzaken en in sommige gevallen peptische ulcera. Wereldwijd komt de infectie veel voor; veel mensen hebben geen klachten. Besmetting vindt waarschijnlijk plaats via orale en fecaal-oraal contact, vaak in omstandigheden met lage hygiëne; infectie ontstaat meestal in de kindertijd.

Symptomen en complicaties: Veel besmette mensen zijn asymptomatisch. Bij anderen veroorzaken klachten zoals dyspepsie of buikpijn. Langdurige infectie kan gastritis en ulcera geven en het risico op complicaties zoals maagbloeding, maagkanker en MALT-lymphoma verhogen. Het verdwijnen van de bacterie verlaagt dit risico.

Diagnose: Niet-invasieve opties zijn een urea-ademtest en een faecale antigeentest. Serologie kan aantonen dat iemand ooit geïnfecteerd is geweest, maar bevestigt geen actieve infectie. Bij endoscopie kan biopsie histologie, een snelle urease-test of cultuur opleveren. Beoordeling van eradicatie gebeurt doorgaans met een test ongeveer vier weken na afloop van de therapie en nadat PPI is gestopt.

Behandeling: Er is meestal een combinatie van een PPI met twee antibiotica voor 7-14 dagen. Veelvoorkomende regimes zijn een clarithromycine-bevattende tripletherapie of een bismut-quadrupletherapie, afhankelijk van lokale resistentie. Door toenemende antibioticaresistentie dalen in sommige regio’s de eradicatierates. Na behandeling volgt doorgaans een test op eradicatie.

Preventie en prognose: Er bestaat geen algemeen vaccin tegen H. pylori. Preventie richt zich op hygiëne en sanitaire maatregelen en behandeling van besmette gezinsleden indien nodig. Een succesvolle eradicatie verlaagt het risico op complicaties, maar het risico op maagkanker blijft bestaan, hoewel verminderd vergeleken met onbehandelde infectie.