productgoedkeuring

Productgoedkeuring is het proces waarbij een product formeel wordt beoordeeld en goedgekeurd voor verkoop of gebruik, zodat het voldoet aan geldende veiligheid-, gezondheids- en milieueisen. Het begrip kan verwijzen naar zowel interne goedkeuringsprocessen binnen een bedrijf als externe, wettelijke autorisatie door een overheidsinstantie of geaccrediteerd beoordelingsorgaan.

In de Europese Unie omvat productgoedkeuring vaak conformiteitsbeoordeling en keurmerken zoals het CE-teken. Het CE-label geeft aan dat een product voldoet aan de relevante EU-wetgeving en harmonisierte normen. Voor sommige productgroepen is een onafhankelijke beoordeling door een notified body vereist. Na succesvolle beoordeling legt de fabrikant een Verklaring van Overeenstemming af en brengt het CE-teken aan. Niet elk product vereist een CE-markering; per categorie gelden specifieke regels en normen, bijvoorbeeld voor speelgoed, elektrische apparatuur, persoonlijke beschermingsmiddelen en medische hulpmiddelen.

Het proces omvat doorgaans: vaststellen welke regels en normen van toepassing zijn, risicobeoordeling, technische documentatie opstellen, uitvoering van tests of inspecties, toezicht op productie (factory production control), en het opstellen van de Overeenkomstigverklaring. Na goedkeuring blijft toezicht en post-market surveillance van belang om voortdurende naleving te waarborgen.

In Nederland speelt naast EU-wetgeving ook nationale toezicht een rol, afhankelijk van het productgebied. Toezichthouders zoals NVWA en ACM kunnen betrokken zijn bij de handhaving van productveiligheid en consumentenbelangen. Productgoedkeuring heeft daarmee zowel een juridische als een praktische functie: het waarborgen van veiligheid en vertrouwen bij consumenten en marktaanbieders, en het voorkomen van reclamaties of recalls.