prestatielicentie

Een prestatie-licentie is een regulerend instrument waarbij toestemming om een dienst te leveren afhankelijk wordt gesteld van het voldoen aan vooraf vastgestelde prestatiedoelen en kwaliteitsnormen. De licentie wordt doorgaans verleend door een bevoegde instantie, zoals een ministerie, een toezichthouder of een regulerende autoriteit in een bepaalde sector. Het doel is consumentenbescherming, kwaliteitsverbetering en verantwoorde besteding van publieke middelen door te waarborgen dat aanbieders aantoonbaar capabel zijn de gevraagde prestaties te leveren.

Proces en criteria: aanbieders dienen een aanvraag in met bewijsmateriaal over organisatie en governance, kwaliteitsmanagement en financiële veerkracht. Vaak vereist is aantoonbare relevante ervaring, een plan voor kwaliteitscontrole, en in sommige gevallen een pilot of referentieproject. De toezichthouder beoordeelt op basis van criteria zoals continuïteit van dienstverlening, veiligheid, beschikbaarheid, en meetbare outcome-indicatoren. Indien nodig vinden controles ter plaatse plaats. Bij goedkeuring krijgt de aanbieder een prestatie-licentie met voorwaarden; bij niet-naleving kan de licentie worden geschorst, ingetrokken of aangepast. De licentie kan ververst of herzien worden en vereist vaak periodieke rapportage.

Verschillen: een prestatie-licentie verschilt van een vergunning (vergunning) die vooral toestaat dat een activiteit mag worden uitgevoerd, en van certificatie, dat een kwaliteitsaanduiding of -systeem bevestigt zonder direct toegang tot markt. Contexten: in zorg- en welzijnszorg, kinderopvang, onderwijs, openbaar vervoer, en publieke aanbestedingen kan men met een prestatie-licentie werken.

Let op: in verschillende rechtsgebieden kan de term anders worden toegepast of ontbreken; de exacte uitvoering varieert.