prestatiecertificaten

Prestatiecertificaten zijn officiële documenten die door een erkende instantie worden afgegeven en aantonen in hoeverre een product, systeem, constructie of dienst voldoet aan vooraf vastgestelde prestatie-eisen. Ze dienen als bewijs voor kopers, gebruikers en toezichthouders dat de relevante criteria zijn gehaald en kunnen helpen bij markttoegang, kwaliteitsborging en verantwoording.

Veel voorkomende typen prestatiecertificaten hangen samen met de sector en de gestelde criteria. Voorbeelden zijn energietechnische documenten zoals een energieprestatiecertificaat (EPC) voor gebouwen, maar ook product-, bouwkundige- en servicegerelateerde prestatiecertificaten. In de technologiesector kunnen certificaten bestaan na benchmarking of prestatietests van systemen of software.

Het proces van het verkrijgen van een prestatiecertificaat kent doorgaans drie stappen: definieer de prestatiecriteria en toepassingsgebied, voer meetingen, berekeningen of tests uit volgens erkende normen, en laat de resultaten controleren door een bevoegde certificerende instantie. Bij uitgifte worden de scope, de geldigheidsduur, eventuele uitzonderingen en referenties opgenomen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer bouw en vastgoed (energie- en bouwkundige prestaties), productie en levering van goederen (veiligheid en effectief functioneren), en dienstverleningsomgevingen (prestaties ten aanzien van servicelevel of betrouwbaarheid). Certificaten dragen bij aan transparantie en vertrouwen in transacties en contractuele verplichtingen.

Regelgeving en erkenning verschillen per land en sector; veel prestatiecertificaten zijn gebaseerd op nationale normen, ISO/IEC-standaarden of regionale richtlijnen. Kritiekpunten betreffen kosten, administratieve lasten en de afhankelijkheid van de acreditatie van de uitgevende instantie.