plasmainvoerfunctie
De plasmainvoerfunctie, in het Engels meestal aangeduid als plasma input function, is de tijdsafhankelijke concentratie van een tracer in het bloedplasma na toediening. Hij dient als input voor kinetische modellen in beeldvormingstechnieken zoals PET en SPECT, en voor bredere farmacokinetische analyses. De functie maakt het mogelijk om instrumentale metingen in weefsels om te zetten in kwantitatieve parameters zoals pompingsnelheid, behoudens leakage en metabolische omzetting.
Metingen van de plasmainvoerfunctie worden traditioneel verkregen via arteriële bloedafname, waarbij de metingen vaak gecorrigeerd worden
Niet-invasieve alternatieven omvatten beeldgespreide inputfuncties (image-derived input function, IDIF) uit grote vaten zoals de arterie of
In de kinetische modellering worden inputfuncties gebruikt in combinatie met compartmentmodellen en grafische methoden zoals Patlak-
Toepassingen liggen breed in medische beeldvorming, farmacokinetiek en traceronderzoek, waar nauwkeurige plasmainvoerfuncties essentieel zijn voor betrouwbare