permitteert

Permit­teert is het vervoegde werkwoord van het Nederlandse werkwoord permitteren. Het betekent in het algemeen toestemming geven, toelaten of machtigen, zodat iets mag plaatsvinden of gebeurt. Het kan zowel verwijzen naar formele toestemming in wet- of beleidskaders als naar een bredere, toezicht houdende tolerantie. Het werkwoord is transatief en vereist een direct object, bijvoorbeeld: De autoriteiten permitteren dit evenement onder strikte voorwaarden.

Etymologie en kenmerken: permitteren is een leenwoord uit het Frans per mettre (permettre) via het Latijn permittere, met aanpassing aan de Nederlandse vervoegingspatronen. Het verschijnt in de Nederlandse taal in de vroegmoderne tijd en is sindsdien geïntegreerd in formele en juridisch georiënteerde registers. De tegenwoordige tijd wordt gevormd met de stam permitteer en eindigt in de derde persoon enkelvoud op -t: hij permitteert. De voltooide tijdsuitingen vormen zich met ge-: gepermitteerd.

Gebruik en nuance: in informeel dagelijks taalgebruik komt permitteren minder vaak voor; men zegt dan vaker toestaan, toelaten of vergunning geven. Permitteren heeft een wat formelere, bureaucratische of institutionele klank en wordt vooral aangetroffen in juridische teksten, beleidsdocumenten, besluiten en officiële verklaringen. Het kan ook betekenissen hebben zoals het dulden van gedrag onder voorwaarden, bijvoorbeeld toezicht of uitzonderingen.

Zie ook: toestaan, toelaten, vergunning geven, wettelijke toelating. Voorbeeldzinnen: De gemeente permitteert de markt onder strikte voorwaarden. De wet permitteert geen discriminatie. De overheid permitteert dit gedrag onder striktere controles.