percussieinstrumenten

Percussieinstrumenten zijn muziekinstrumenten die geluid produceren doordat ze worden geraakt, geschud, gewreven of geschraapt. Ze leveren vaak ritme, tempo en textuur en komen voor in vrijwel alle muziekstijlen, van klassieke orkesten tot traditionele muziek en moderne bands.

Een gangbare indeling onderscheidt idiophones, membranophones en elektronische percussie. Idiophones produceren geluid door de eigen trilling van het materiaal; voorbeelden zijn xylofoon, glockenspiel, houten blokken, klokkenspel, triangel, castagnetten en cymbalen. Membranophones genereren geluid via een gespannen membraan dat raakt of trilt; voorbeelden zijn snaredrum, basdrum, tom-toms, conga’s, bongos en djembé. Gepitchte percussie omvat instrumenten zoals pauken, marimba en vibrafoon, terwijl ongepitchte percussie vaak wordt aangetroffen bij snares, tamboerijn, claves en vergelijkbare instrumenten. Daarnaast bestaan elektronische percussie-instrumenten zoals drumcomputers en elektronische pads die geluiden opleveren via elektronica.

Veel percussie-instrumenten worden met stokjes, mallets of de handen bespeeld. Het geluid wordt bepaald door factoren zoals het materiaal van het klankvlak, de spanning van een membraan (indien van toepassing), de vorm en grootte van het instrument en de gebruikte speeltechniek, waardoor klankkleur, attack en dynamiek variëren. Percussie speelt een sleutelrol in zowel ritme als textuur en kan een melodische component hebben bij gepitchte instrumenten.

Toepassing varieert van orkest- en kamermuziek tot jazz, pop en wereldmuziek. In al deze contexten levert percussion een stevige groove, accentuering en kleur, en vereist het onderhoud en afstemming van instrumenten voor een consistente klank.