passiefhuizen

Passiefhuizen zijn gebouwen die volgens de Passivhaus-standaard zijn ontworpen om vrijwel geen verwarmingsenergie nodig te hebben. Dit wordt bereikt door een combinatie van een uiterst goed geïsoleerde en luchtdichte schil, hoogwaardige ramen en een ventilatiesysteem met warmteterugwinning (WTW). Daardoor blijft het binnenklimaat comfortabel, terwijl weinig energie nodig is voor verwarming en koeling.

De belangrijkste bouwprincipes zijn onder meer: een geïsoleerde en koudebrugvrije envelop; luchtdichtheid met n50 ≤ 0,6 h⁻¹ bij 50 Pa; ramen met lage U-waarden; een ventilatiesysteem met WTW-rendement van minimaal 75%; en een compacte vorm die zonne-energie slim benut.

Standaarden en certificatie: de standaard wordt beheerd door het Passivhaus Institute (PHI) in Darmstadt. Voor nieuwbouw gelden doorgaans een verwarmingsvraag ≤ 15 kWh/m² per jaar en een primaire-energievraag ≤ 120 kWh/m² per jaar, naast de luchtdichtheidseis. De naleving wordt aangetoond met het Passive House Planning Package (PHPP) en leidt tot certificatie.

Toepassing: passiefhuizen komen zowel in nieuwbouw als renovatie voor en worden wereldwijd toegepast, vooral in Europa en de Benelux. Ze leveren comfort en aanzienlijk lagere operationele kosten, hoewel de bouwprijs hoger kan uitvallen.

Kritische factoren bij uitvoering zijn goede luchtdichtheid, minimale koudebruggen en een correct afgestelde ventilatie-installatie. In veel gevallen dragen passiefhuizen bij aan minder CO2-uitstoot en een langere levensduur van gebouwen.