overlegde

Overlegde is de verleden tijd van het werkwoord overleggen, wat betekent: met anderen praten om tot een besluit te komen of af te stemmen. Het werkwoord wordt vooral gebruikt in formele of organisatorische contexten, zoals vergaderingen, commissies en onderhandelingen. Het zelfstandig naamwoord overleg verwijst naar de bijeenkomst of het proces van beraadslaging, terwijl de uitdrukking in overleg aangeeft dat men gezamenlijk afstemt.

Vervoeging: ik overlegde, jij overlegde, hij/zij/het overlegde; wij overlegden, jullie overlegden, zij overlegden. De voltooide tijd wordt gevormd met hebben en het voltooid deelwoord overlegd: ik heb overlegd, wij hebben overlegd.

Etymologie: overleg is afgeleid van het werkwoord leggen met het voorvoegsel over-, oorspronkelijk verwijzend naar het gezamenlijk bespreken en plannen van zaken door beraadslaging.

Gebruik en nuance: overleg is gericht op het bereiken van overeenstemming of besluitvorming. Uitdrukkingen zoals in overleg treden of met elkaar overleggen geven aan dat men vooraf overlegt voordat men een stap zet. Overleggen kan zowel informeel als formeel plaatsvinden.

Verwante termen: overleggen (infinitief), overleg (het zelfstandig naamwoord), in overleg, overleg voeren, en het adjectief overlegen (niet te verwarren met de verbale vorm).