beraadslaging

Beraadslaging is het proces waarbij een beraadslagend lichaam opties en gevolgen bespreekt voordat een besluit wordt genomen. De term komt veel voor in bestuurlijke en organisatorische contexten en verwijst naar de fase van zorgvuldige overweging in raden, commissies, besturen en andere verzamelingen. Doorgaans draait het om collectief redeneren en het wegen van voor- en nadelen, in tegenstelling tot de uiteindelijke stem.

Tijdens een beraadslaging brengen leden informatie in, worden feiten gecontroleerd, worden standpunten geuit, motieven afgewogen en mogelijke alternatieven verkend. De voorzitter stuurt het gesprek en zorgt ervoor dat de procedures worden nageleefd en dat alle relevante gezichtspunten gehoord worden. In veel organisaties vindt de beraadslaging plaats in een formele vergadering; indien nodig kan het ook achter gesloten deuren gebeuren, bijvoorbeeld bij vertrouwelijke onderwerpen.

Het doel van beraadslaging is meestal om tot een weloverwogen aanbeveling, voorstel of besluit te komen. Soms leidt de beraadslaging tot een consensus; vaak wordt het rapport of de aanbeveling daarna ter stemming gelegd. Ook als geen uitsluitsel wordt bereikt, levert de beraadslaging een gedocumenteerde weergave op van de argumenten en standpunten.

Documentatie en verwante begrippen: De uitkomsten worden vastgelegd in notulen of een verslag van de vergadering. Beraadslagingen zijn nauw verwant aan overleg, discussie en besluitvorming; het onderscheid ligt in de nadruk op gezamenlijke afweging alvorens te stemmen.