oproepende

Oproepende is een vorm van het Nederlandse werkwoord oproepen, gebruikt als tegenwoordige deelwoord (present participle) en als bijvoeglijk naamwoord. Het woord is afgeleid van oproep, een synoniem voor een publiek verzoek of aansporing, met de geslactie -ende als gebruikelijke afsluiting van het huidige deelwoord. Oproepen betekent onder meer iemand tot iets aanzetten, aanspreken of tot actie brengen, of emoties en herinneringen oproeien.

Gebruik en betekenis

Als bijvoeglijk naamwoord beschrijft oproepende iets dat oproept, aanspoort of uitnodigt tot handelen. Voorbeelden: een oproepende tekst (een tekst die lezers tot actie aanzet), een oproepende toon (een stem of stijl die aanzet tot handelen). In retoriek, politiek en marketing komt de term vaak voor om stilistische of inhoudelijke groeimedels te duiden die doelbewust tot actie oproepen.

Grammaticale kenmerken

Oproepende wordt in de attributieve positie verbogen naar het geslacht en getal van het zelfstandig naamwoord: de oproepende boodschap, de oproepende slogans, het oproepende geluid. Het gebruik is gangbaar in formele en semi-formele teksten, vooral wanneer men een zekere activering of betrokkenheid bij de lezer wil benadrukken.

Verwante termen

Oproepen (werkwoord) en oproep (n), die de wortels vormen van de betekenis. De vorm oproepende kan naast andere vormen van het participium worden gebruikt afhankelijk van de syntactische positie en de gewenste nuance.