Home

oplichting

Oplichting is een misdrijf in het Nederlandse en Belgische strafrecht waarbij iemand door misleiding of bedrieglijke wijze een ander tot afgifte van geld of goederen brengt, of diegene zo benadeelt, met het oogmerk een financieel of ander voordeel te verkrijgen.

De kern van oplichting bestaat uit drie elementen: (1) een misleidende handeling of het gebruik van valse

Vormen van oplichting komen in vele gedaanten voor, zoals het verkopen van non-existent goederen, het doen voorkomen

Straf en afhandeling: Oplichting is strafbaar volgens artikel 326 van het Wetboek van Strafrecht. De straf

Zie ook: bedrog, strafrecht, Nederland, België.

voorwendselen;
(2)
daardoor
wordt
het
slachtoffer
bewogen
tot
het
overdragen
van
geld
of
goederen
of
tot
het
nemen
van
een
nadeel;
(3)
de
dader
heeft
optzet
met
het
doel
enig
voordeel
te
krijgen
en
de
gedraging
is
de
oorzaak
van
de
overdracht
of
benadeling.
van
bevoegde
status
of
deskundigheid,
valse
facturen
of
aanbiedingen
via
internet,
en
andere
vormen
van
misleiding
bij
koop,
huur
of
beleggingen.
Het
draait
meestal
om
het
winst-
of
vertrouwensaspect,
waarbij
misleidende
schakels
en
manipulatie
een
centrale
rol
spelen.
kan
een
gevangenisstraf
en/of
een
geldboete
inhouden;
de
exacte
sanctionering
hangt
af
van
de
ernst
van
de
misleiding,
het
bedrag
en
eventuele
verzwarende
omstandigheden
zoals
recidive
of
de
kwetsbaarheid
van
het
slachtoffer.