onverschillig

Onverschillig is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord en kan ook als bijwoord functioneren. Het betekent dat iemand geen of weinig belangstelling, zorg of emotie toont voor een zaak; men is laconiek, ongeïnteresseerd of apathisch. De connotatie is doorgaans negatief, maar kan in sommige situaties ook descriptief of neutraal aanvoelen, bijvoorbeeld wanneer iemands houding wordt besproken in een objectieve context.

Usage en nuance: onverschillig wijst op een gebrek aan betrokkenheid of emotionele reactie. Het kan verwijzen naar een houding ten opzichte van mensen, gebeurtenissen of uitkomsten. Voorbeelden: “Hij is onverschillig over de uitkomst.” “Zij keek onverschillig naar het nieuws.” Het zelfstandig naamwoord is onverschilligheid, dat verwijst naar de eigenschap of toestand van ongeïnteresseerd zijn.

Grammaticaal en verwant: onverschillig behoort tot de adjectieven en heeft predicatieve gebruiksmogelijkheden ("Hij is onverschillig"). Het kan ook attributief voor een zelfstandig naamwoord staan, met de gebruikelijke inflectie van Nederlandse bijvoeglijke naamwoorden. De vorm en verbuiging volgen de standaardregels van de taal, met variatie afhankelijk van het determinatorische systeem in de zin.

Etymologie en verwante termen: het woord is samengesteld met het voorvoegsel on- (niet) en verschillig, een oudere stam gerelateerd aan betrokkenheid of verschil. Verwante termen zijn onder meer ongeïnteresseerd, koud en onbewogen; het tegenovergestelde is geïnteresseerd of betrokken.

Toepassing: onverschillig komt veel voor in dagelijkse communicatie, media en politiek om een gebrek aan betrokkenheid of empathie aan te geven.