ontwerpbestemmingsplannen

Een ontwerpbestemmingsplan is het concept of de ontwerpversie van een bestemmingsplan dat door een gemeente wordt opgesteld als onderdeel van het ruimtelijk ordeningsproces. Het bevat een verbeelding (kaarten) en regels die de ruimtelijke bestemming van percelen en het bouwen en gebruiken van die percelen vastleggen binnen het plangebied. Doel is om toekomstige ontwikkelingen in een gebied te sturen en te beperken op basis van gewenste functies zoals wonen, werken, dienstverlening, groen, water, infrastructuur en cultuurhistorische waarden.

Inhoudelijk geeft het ontwerpbestemmingsplan aan welke bestemmingen gelden voor verschillende delen van het gebied en welke aanvullende regels van toepassing zijn, bijvoorbeeld over bouwhoogte, bouwmassa, afstand tot erfgrenzen, parkeervoorzieningen en milieu-eisen. Het kan ook specifieke regels bevatten voor bijzondere locaties of zones, zoals winkelgebieden of beschermde natuur.

Procedureel doorloopt een ontwerpbestemmingsplan meestal een publieke fase. De gemeente publiceert het ontwerp ter inzage en belanghebbenden kunnen zienswijzen indienen. Na verwerking van deze reacties kan het ontwerp worden aangepast. Vervolgens stelt de gemeenteraad het plan vast (vaststelling). Na vaststelling volgt bekendmaking en inwerkingtreding op een bepaalde datum. Na inwerkingtreding is het plan juridisch bindend en kan beroep of bezwaar bij de rechter worden aangewend als men vinden dat hun rechten zijn aangetast of de procedure is geschonden.

Het ontwerpbestemmingsplan valt onder het nationale en provinciale ruimtelijke toezicht en moet in beginsel aansluiten op hogere plannen. Met de invoering van de Omgevingswet is de integratie van bestemmingsplannen en overige regels verder gestroomlijnd richting één omgevingsplan.