omrandingen

Omrandingen is de Nederlandse term voor de rand, het kader of de omlijsting rondom een object, afbeelding of tekst. Het beschrijft zowel een fysieke rand als een visueel of conceptueel kader dat iets scheidt, onderscheidt of accentueert.

In grafisch ontwerp en drukwerk verwijst omranding vaak naar de marges rondom een pagina of naar decoratieve randen rondom een beeld of lijst. In fotografie en beeldbewerking wordt een digitale rand toegevoegd om de compositie te beïnvloeden, overgangen te verzachten of een afbeelding in een lay-out te plaatsen.

In gebruikersinterfaces en webdesign wordt een omranding (border) gebruikt om elementen te structureren en interactie aan te geven; stijlen variëren van dunne lijnen tot afgeronde hoeken en schaduwen. In cartografie en diagrammen bepalen omrandingen de grenzen van regio’s of conceptuele gebieden, vaak met kleur- en lijntypes die de hiërarchie aangeven.

In ambacht en textiel verwijst omranding naar afwerkingen langs randen van stoffen of kledingstukken, bijvoorbeeld geborduurde of gehaakte randen. In de kunstgeschiedenis en manuscriptcultuur komen omrandingen vaak voor als decoratieve kaders rondom teksten en illustraties, soms met marginalia of illustratieve ornamenten.

Belangrijke ontwerpprincipes zijn leesbaarheid, evenwicht en contrast; een te brede of te felle omranding kan afleiden, terwijl een subtiele rand een ontwerp juist rustiger kan maken. Bij drukwerk spelen ook bleed en binding een rol bij de uiteindelijke omranding.