ombrengen

Ombrengen is een Nederlands werkwoord met de betekenis: het veroorzaken van iemands dood; iemand doden, meestal door geweld. Het woord wordt gebruikt in juridische, nieuws- of historische contexten en heeft een formeel of neutraal register. In alledaagse taal wordt vaker 'doden' of 'vermoorden' gebruikt, afhankelijk van nuance.

Het is afgeleid van het voorvoegsel om- en het werkwoord brengen, letterlijk 'om te brengen' tot de dood. De combinatie wijst op het veroorzaken van iemands einde en onderscheidt zich van andere doden door zijn intentionele karakter. In informele taal klinkt vaak simpelweg 'doden' sterker of 'vermoorden' met nadruk op opzet.

De werkwoordsvorm is separabel in de tegenwoordige tijd: ik breng om; jij brengt om; hij brengt om; wij brengen om; jullie brengen om; zij brengen om. Met een voornaamwoord object: ik breng hem om; hij brengt haar om. Verleden tijd: ik bracht om; jij bracht om; hij bracht om; wij brachten om; jullie brachten om; zij brachten om. Voltooid deelwoord: ik heb omgebracht; jij hebt omgebracht; hij heeft omgebracht; wij hebben omgebracht; jullie hebben omgebracht; zij hebben omgebracht. De passieve vorm: het slachtoffer is omgebracht; er is iemand omgebracht.

Synoniemen zijn onder meer doden en vermoorden; ombrengen ligt vaak in formele, rapporterende teksten en duidt op het opzettelijk en vaak gewelddadig beëindigen van een leven. Een onderscheid met vermoorden ligt in nuances van opzet en context.