nietaardingsgeleiders

Nietaardingsgeleiders zijn elektrische geleiders waarvan de primaire functie niet het leveren van een beschermende aarde is. Ze voeren normaal gesproken stroom via de fase en/of de neutraleroute en vormen daarmee de niet-aardingsgeleiders binnen een installatie. Een niet-aardingsgeleider kan bijvoorbeeld een fasegeleider (L) of een neutraalgeleider (N) zijn. Deze geleiders zijn geïsoleerd en ontworpen om veilig te kunnen functioneren onder de bedrijfsomstandigheden van de installatie.

In tegenstelling tot aardingsgeleiders (PE), die verbonden zijn met een aardelektrode en bedoeld zijn om bij een fout een lage-impedante paden naar aarde te bieden en zo de spanning op metalen delen te verlagen, dienen nietaardingsgeleiders geen aardingsfunctie. Ze vormen het pad voor de normale stroomvoorziening of voor besturings- en signaalcircuits. In een standaard installatie zijn de kleuren en coderingen vaak gereguleerd (bijvoorbeeld fasegeleiders en neutraalgeleiders met hun gebruikelijke kleuren), maar exacte normen kunnen per land en systeem verschillen.

Nietaardingsgeleiders komen voor in vrijwel elk elektrisch systeem, waaronder woning-, bedrijfs- en industriëleinstallaties. Ze vereisen passende bekabeling, isolatie en bevestiging, evenals juiste beveiliging tegen overbelasting en kortsluiting. Het ontwerp en de toepassing van nietaardingsgeleiders worden beschreven in nationale en Europese normen voor elektrische installaties, zoals NEN 1010 en de bijbehorende EN-standaarden, die richtlijnen geven over installatie, bedrading, identificatie en veiligheid.