neerslaginfiltratie

Neerslaginfiltratie is het proces waarbij neerslagwater de bovengrond binnendringt en zich door de bodem verplaatst. Dit water kan opgenomen worden door de bodem, verder percoleren naar diepere lagen, of bijdragen aan de grondwateraanvulling. Infiltratie verschilt van overlandflow: wanneer de neerslagintensiteit groter is dan de infiltratiesnelheid treedt oppervlakkige afstroming op; bij lagere intensiteiten wordt water opgenomen.

Factoren die infiltratiesnelheid bepalen zijn onder meer bodemtextuur en -structuur (zandig, leem, klei), porositeit en de verhouding tussen macro- en microporiën, en de aanwezige vochttoestand voorafgaand aan de regenval. Ook bodembeloop (organische stof, biostructuren), oppervlaktebedekking (vegetatie, strooisellaag) en eventuele oppervlakteschade of -bedekking beïnvloeden de infiltratie. Verharding, crustvorming na droogte en temperatuur kunnen de infiltratie aanzienlijk beperken. De aanwezigheid van wortels en bodembiologie kan infiltreerbaarheid verhogen.

Modellen en concepten: de infiltratiecapaciteit kan in de tijd afnemen. Veelgebruikte benaderingen zijn Horton-model (afname van infiltratiesnelheid in de tijd), Green–Ampt-model (fysisch-gebaseerd, met een doorvoerde front) en het Philip-model. Infiltratie vindt meestal onverzadigd plaats, maar bij verzadigde condities kan percolatie naar diepere lagen sneller verlopen.

Metingen en toepassingen: veldmetingen gebruiken vaak een dubbel-ring infiltrometer; andere methoden omvatten proefopstellingen en pluviografische databronnen. In stedelijk waterbeheer en landbouw is neerslaginfiltratie cruciaal voor de waterbalans, grondwateraanvulling en erosiepreventie.