mondsituatie

Mondsituatie is een term die in de tandheelkunde en aanverwante vakgebieden wordt gebruikt om de huidige toestand van de mond van een patiënt te beschrijven. Het omvat zowel structurele elementen als functionele aspecten en dient als basis voor diagnose en behandelplanning.

Deze toestand kan onder meer bestaan uit de stand van de gebitselementen (natuurlijke tanden, brug- of implantaatrestauraties, edentulisme), de occlusie en kaakfunctie, de gezondheid van het parodontium, de slijmvliezen en oraal weefsel, en de speekselproductie of xerostomie.

Bij de evaluatie worden klinisch onderzoek, röntgenfoto's en aanvullende diagnostiek gebruikt. Belangrijke elementen zijn het aantal en de staat van de natuurlijke tanden, cariesactiviteit, parodontale metingen (pocketdiepte, mobiliteit, klinische attachment level), mucosale toestand en eventuele laesies, functionele beoordeling van de kaakbeweging en occlusie, en de aanwezigheid van prothetische voorzieningen zoals prothesen of implantaten.

De mondsituatie is bepalend voor het behandelplan, de prognose van tandbehoud, de noodzaak voor restauratieve of prothetische behandelingen en de algehele mondgezondheid. Het wordt gedocumenteerd in het medisch-dentale dossier als onderdeel van intake, monitoring en evaluatie gedurende de zorg.

In de praktijk kan de beschrijving ook worden gebruikt in geriatrische zorg, orthodontie en preventieve tandheelkunde om risico's te identificeren en gerichte preventie mogelijk te maken.