Home

minimumloonbeleid

Minimumloonbeleid verwijst naar het overheidsbeleid dat loonbetalingen aan werknemers een bepaalde ondergrens oplegt. Dit beleid kan bestaan uit een wettelijk vastgestelde minimumloon en uit minima die in sectorale collectieve arbeidsovereenkomsten zijn afgesproken en per bedrijfstak gelden. Doel is inkomenszekerheid te bieden, armoede onder werknemers te verminderen en een stabiele arbeidsmarkt te bevorderen.

De instrumenten van minimumloonbeleid variëren per land. Een wettelijke minimumloon legt de minimumlonen vast die werkgevers

De invulling van minimumloonbeleid verschilt sterk tussen landen. Sommige hebben uitsluitend wettelijke minima, others combineren wettelijke

Effecten en discussie. Onderzoeken tonen vaak een gemengd beeld: een wettelijk minimumloon kan armoedeondergrenzen helpen voorkomen,

wettelijk
moeten
betalen.
Daarnaast
kunnen
sectorale
minima
via
cao’s
minimumlonen
bepalen
die
per
sector
of
bedrijfstak
gelden.
In
veel
systemen
bestaan
ook
regels
over
leeftijdsafhankelijke
minima,
uitzend-
of
leerland-
minima,
en
indexering
om
mee
te
groeien
met
inflatie
of
productiviteitsgroei.
Toeslagen
en
sociale
voorzieningen
kunnen
samen
met
het
minimumloon
de
koopkracht
van
lage-inkomensgroepen
versterken.
normen
met
cao-minima
die
hoger
uitvallen
of
vaker
worden
herzien.
De
hoogte
en
de
reikwijdte
van
het
beleid
hangen
af
van
economische
omstandigheden,
arbeidsmarktstructuur
en
politieke
keuzes.
maar
bij
conflicterende
economische
omstandigheden
kan
het
de
werkgelegenheid
of
werkgeversinvesteringen
beïnvloeden.
Kritieken
richten
zich
op
mogelijke
verdringing
van
jongere
of
laaggeschoolde
werknemers,
prijsstijgingen
en
minder
loonflexibiliteit.
Beleidshervormingen
worden
doorgaans
begeleid
door
toezicht,
handhaving
en
periodieke
evaluaties
door
overheidsinstellingen.