mineraale

Mineraale vormen natuurlijke, anorganische vaste stoffen met een definitieve chemische samenstelling en een kristallijne structuur. Ze zijn de bouwstenen van gesteenten en komen overal in de aardkorst voor. Mineralen hebben vaak kenmerkelijke eigenschappen zoals hardheid, splijting, glans, kleur, streep en dichtheid, die samen helpen bij identificatie.

Indeling: Mineralen worden meestal ingedeeld op basis van chemische samenstelling in silicaten, carbonaten, oxiden, sulfiden, sulfaten, haliden, fosfaten en elementaire mineralen. Silicaten vormen de grootste groep, met voorbeelden als kwarts en veldspaat. Een andere indeling is naar vormingsproces: magmatisch, sedimentair en metamorf.

Vormingsprocessen: Mineralen ontstaan door afkoeling van magma of lava, precipitaties uit vloeistoffen bij hydrothermale systemen, of door metamorfose onder hoge druk en temperatuur. Ze kristalliseren uit magma, groeien uit hydrothermale oplossingen of recrystalliseren tijdens metamorfose.

Veel voorkomende voorbeelden: kwarts (SiO2), veldspaat, calciet (CaCO3), haliet (NaCl), gips (CaSO4·2H2O), hematiet (Fe2O3), magnetiet (Fe3O4) en pyriet (FeS2).

Toepassingen en economische betekenis: Veel mineralen dienen als ertsen of bouwstoffen. Voorbeelden van economisch belangrijke ertsen zijn hematiet en magnetiet (ijzer), chalcopyriet (koper), bauxiet (aluminium) en galena (lood). Andere mineralen leveren grondstoffen voor industrie, elektronica en landbouw.

Milieu en beheer: Mijnbouw en verwerking kan gevolgen hebben voor milieu en leefomgeving. Beleid en regulering omvatten milieu-effectrapportages, afvalbeheer en duurzame ontginning.