Home

middenfrequentie

Middenfrequentie is een term die in het Nederlands wordt gebruikt voor het middenbereik van de frequenties in de auditieve ruimte en aanverwante vakgebieden. De exacte omvang van dit bereik varieert per discipline en toepassing, maar het wordt doorgaans geplaatst tussen de lage frequenties (bas) en de hoge frequenties (tweede of hoog). In de praktijk verwijst middenfrequentie vaak naar een reeks van enkele honderden hertz tot enkele kilohertz.

In geluid en muziekreproductie vormt de middenfrequentie het middenrepertoire van geluid. Dit deel bevat belangrijke informatie

In radio en telecommunicatie kan middenfrequentie verwijzen naar een midbanddeel van het spectrum, dat ligt tussen

Omdat de grenzen van middenfrequentie niet vastliggen, specificeren practitioners de reeks die relevant is voor een

voor
spraakverstaan
en
de
timbre
van
veel
instrumenten.
De
perceptie
van
vocalen
en
de
volle
klank
van
zang
en
instrumenten
hangt
sterk
af
van
hoe
goed
de
middenfrequentie
wordt
weergegeven.
Bij
luidsprekers
is
het
vaak
een
aandachtspunt
om
de
middenfrequentie
nauwkeurig
en
gebalanceerd
te
reproduceren,
naast
de
combined
werking
van
woofer
(laag)
en
tweeter
(hoog).
lagere
en
hogere
kanalen.
In
digitale
signaalverwerking
en
filterontwerp
worden
frequenties
vaak
opgesplitst
in
banden
zoals
bass,
midden
en
treble;
met
behulp
van
filters
of
equalizers
kan
de
gain
in
de
middenfrequentie
worden
aangepast
om
de
gewenste
tonaliteit
of
spraakverstaan
te
bereiken.
bepaalde
toepassing
of
standaard.
Het
begrip
blijft
een
praktische
aanduiding
voor
het
centrale
deel
van
het
hoorbare
spectrum.