Middenfrequentie

Middenfrequentie is een term die in het Nederlands wordt gebruikt voor het middenbereik van de frequenties in de auditieve ruimte en aanverwante vakgebieden. De exacte omvang van dit bereik varieert per discipline en toepassing, maar het wordt doorgaans geplaatst tussen de lage frequenties (bas) en de hoge frequenties (tweede of hoog). In de praktijk verwijst middenfrequentie vaak naar een reeks van enkele honderden hertz tot enkele kilohertz.

In geluid en muziekreproductie vormt de middenfrequentie het middenrepertoire van geluid. Dit deel bevat belangrijke informatie voor spraakverstaan en de timbre van veel instrumenten. De perceptie van vocalen en de volle klank van zang en instrumenten hangt sterk af van hoe goed de middenfrequentie wordt weergegeven. Bij luidsprekers is het vaak een aandachtspunt om de middenfrequentie nauwkeurig en gebalanceerd te reproduceren, naast de combined werking van woofer (laag) en tweeter (hoog).

In radio en telecommunicatie kan middenfrequentie verwijzen naar een midbanddeel van het spectrum, dat ligt tussen lagere en hogere kanalen. In digitale signaalverwerking en filterontwerp worden frequenties vaak opgesplitst in banden zoals bass, midden en treble; met behulp van filters of equalizers kan de gain in de middenfrequentie worden aangepast om de gewenste tonaliteit of spraakverstaan te bereiken.

Omdat de grenzen van middenfrequentie niet vastliggen, specificeren practitioners de reeks die relevant is voor een bepaalde toepassing of standaard. Het begrip blijft een praktische aanduiding voor het centrale deel van het hoorbare spectrum.