mediacultuur

Mediacultuur is de set van praktijken, betekenissen en instellingen rondom media in de samenleving. Het omvat hoe media worden geproduceerd, verspreid, geconsumeerd en bediscussieerd, en hoe ze percepties, identiteiten en sociale normen vormen. Het omvat traditionele massamedia (televisie, radio, kranten) en digitale platforms, evenals professioneel en amateuristisch productiewerk.

Historisch gezien is mediacultuur geëvolueerd van drukwerk en omroep naar een tijd van convergentie, waarbij digitale technologieën, breedband en mobiele apparaten on-demand, interactieve en crossmediale verhaalvertelling mogelijk maken. Wereldwijde platforms verbinden doelgroepen, terwijl lokale media het publieke discours blijven beïnvloeden.

Economisch en institutioneel wordt mediacultuur geïnspireerd door financieringsmodellen zoals reclame, abonnementsdiensten en publieke of publieke-servicefinanciering. Regelgeving houdt zaken als media pluraliteit, privacy, auteursrechten en inhoudsnormen in oog. Publieke-service-media streven ernaar informatie, educatie en culturele content te leveren buiten de marktdruk.

De doelgroep is niet langer passief; kijkers en lezers creëren inhoud, delen meningen en participeren op platforms via opmerkingen, likes en uploads. Algorithms en personalisatie sturen consumptie aan, wat vragen oproept over redactionele onafhankelijkheid, dataprivacy en de digitale kloof. Mediacultuur vraagt daarom ook om mediageletterdheid.

Belangrijke debatten omvatten desinformatie en manipulatie, platformverantwoordelijkheid, representatie en inclusie, de economie van aandacht en de houdbaarheid van de journalistiek. Mediacultuur blijft in beweging terwijl nieuwe technologieën en culturen in gesprek gaan, en bepalen hoe mensen leren, relateren en actief deelnemen aan het publieke leven.