licentiehouders

Een licentiehouder is een partij die krachtens een licentieovereenkomst het recht verkrijgt om een intellectueel eigendom of een ander intellectueel recht te gebruiken, te vermarkten of te exploiteren. De licentiegever blijft eigenaar van het IP en verleent de gebruiksrechten onder vastgelegde voorwaarden.

Licenties kunnen exclusief of niet-exclusief zijn, en kunnen al dan niet sublicenties toestaan. Ook gelden vaak begrenzingen zoals het geografische gebied (territorium), het toepassingsveld (veld van gebruik), en de duur van de licentie. Soms zijn ook verplichtingen tot kwaliteitscontrole, rapportage en betaling van royalty's opgenomen.

De licentiehouder mag het IP volgens de afgesproken voorwaarden gebruiken, maar bezit de intellectuele eigendom zelf niet. De licentiehouder is verantwoordelijk voor naleving van afspraken, kwaliteitswaarborging en tijdige betaling van vergoedingen. De licentiegever behoudt eigendom en kan toezicht houden op naleving en eventuele schendingen beëindigen.

De overeenkomst bepaalt meestal de looptijd, voorwaarden voor verlenging of beëindiging, en wat er na beëindiging met het gebruik van het IP gebeurt. Bij faillissement of wanbetaling kan de licentie vervallen of kunnen opgeschorte rechten ontstaan.

Sublicensing en overdracht vereisen doorgaans toestemming van de licentiegever, tenzij expliciet anders geregeld. Bij franchising bijvoorbeeld is de relatie complexer: de franchisenemer krijgt vaak uitgebreide operationele rechten onder strikte merk- en kwaliteitsnormen.

Licentiehouders vallen onder contract- en IP-recht. Geschillen worden doorgaans via contractuele clausules en, indien nodig, via civielrechtelijke procedures opgelost.