leveringssystemen

Leveringssystemen, ook wel leverings- of logistieke systemen genoemd, verwijzen naar de methoden en hulpmiddelen die ingezet worden om goederen en diensten tijdig op de juiste plek te krijgen. Ze omvatten planning en prognose, inkoop, productieplanning, voorraadbeheer, orderverwerking, warehousing en transport en distributie naar klanten of interne afdelingen. Het doel is om een gewenste servicegraad te leveren tegen zo laag mogelijke kosten, rekening houdend met kwaliteit, flexibiliteit en betrouwbaarheid.

Binnen leveringssystemen onderscheidt men vaak twee basisbenaderingen: push- en pull-systemen. Bij push-systemen wordt productie en distributie gebaseerd op prognoses en plannen die vooraf zijn vastgesteld; bij pull-systemen reageert men op actuele vraag, waardoor voorraden en productie pas plaatsvinden wanneer er daadwerkelijk behoefte is. Veel organisaties combineren beide benaderingen afhankelijk van sectorgevoeligheid, doorlooptijden en voorspelbaarheid.

Enkele gangbare technieken en concepten zijn Just-in-Time (JIT), Kanban, Economic Order Quantity (EOQ) en Material Requirement Planning (MRP/MRP II). Daarnaast spelen logistieke strategieën zoals cross-docking, vendor-managed inventory (VMI) en drop shipping een rol. Digitalisering heeft leveringssystemen verder versterkt via ERP-systemen, Warehouse Management Systems (WMS), Transport Management Systems (TMS), EDI, en identificatietechnologieën zoals barcodes en RFID.

Kernindicatoren voor leveringssystemen zijn onder meer leverbetrouwbaarheid, lead time, order-fulfillment en kosten per eenheid transport of opslag. Doorlooptijd, servicelevel en duurzaamheid krijgen steeds vaker aandacht bij ontwerp en evaluatie van leveringssystemen, die in toenemende mate worden geoptimaliseerd met data-analyse en automatisering.