landingscontrole

Landingscontrole is een dienst binnen de luchtverkeersleiding die verantwoordelijk is voor de coördinatie en veilige sequencing van inkomende vliegtuigen die een luchthaven naderen en proberen te landen. Het doel is om een continue en veilige doorstroming te garanderen door vliegtuigen op juiste afstand en met de juiste snelheid ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de landingsbaan te brengen.

In grotere luchthavens bestaat landingscontrole doorgaans uit twee elementen: naderingcontrole (approach control) en de luchthaven toren. Naderingcontrole beheert inkomende vluchten terwijl zij van de en-routefase naar de luchthaven bewegen en bereidt voor op de uiteindelijke landing. De toren behandelt de werkelijke afronding van de landing, een vlucht vervolgens van de toren naar de startpositie, en het uitgeven van korte termijn instructies. Op kleinere luchthavens kan deze functie vaak door één controlepost binnen de toren worden uitgevoerd.

Werkingsprincipes en praktijk: inkomende vliegtuigen ontvangen aanwijzingen voor daling, snelheid en koers om met de landingsbaan in gebruik te komen. Er worden sequencing- en spacing-instructies gegeven zodat arrival streams veilig en efficiënt verlopen. Zodra een vliegtuig de landingsvrijgave krijgt en de runway in gebruik is, kan de landing plaatsvinden; zo niet, kan een go-around worden opgelegd. Communicatie gebeurt via radio en, in moderne systemen, via data-link, radarbewaking en andere surveillancesystemen.

Veiligheids- en regelgevingskader: landingscontrole opereert volgens nationale en internationale luchtvaartregels, standaardbedieningsprocedures en minima voor onderlinge afstand. De rol vereist nauwkeurige coördinatie met approach control, de toren, grondafhandeling en weersdiensten.