vlucht

Vlucht is een Nederlands zelfstandig naamwoord met meerdere verwante betekenissen. De belangrijkste zijn: de beweging door de lucht van een voertuig of dier (een vlucht van een vliegtuig of een vogel) en het verlaten of ontvluchten van een gebied of bedreiging (vluchten voor oorlog of onrust). In bredere zin kan vlucht ook verwijzen naar een korte of langere reis door de lucht, en daarmee naar het idee van reizen of ontsnappen tegelijk.

Etymologisch komt vlucht uit het Middelnederlandse vlucht, verwant aan Oudnederlands flucht en aan Proto-Germaanse wortels zoals *flugtiz; het is etymologisch verwant aan het Engelse flight.

In de context van reizen en luchtvaart verwijst vlucht naar een specifieke dienstreis van een vliegtuig. Gebruiksaanduidingen zijn onder meer: een vlucht boeken, een vlucht nemen, vluchtduur, vluchtnummer. Samenstellingen zoals vluchtroute en vluchtplan worden vaak gebruikt, hoewel men voor een luchthaven doorgaans liever het woord luchthaven gebruikt.

In migratie- en veiligheidscontext is vlucht ook een proces: iemand kan vluchten voor oorlog, vervolging of natuurrampen. Een persoon die vlucht is, wordt vluchteling genoemd. Het werkwoord vormen komt voor in zinnen zoals “zij vluchten naar een veiligere plek” of “de vlucht uit het gebied duurde meerdere dagen.”

Zie ook: luchtvaart, vluchten (pluralis), vluchtnummer, vluchtelingen, vluchtroute. Vlucht is dus een veelzijdig begrip in het Nederlands, met toepassingen in transport, reizen en sociale- en politieke contexten.