Home

laatmoderne

Laatmoderne is een term uit de Dutch-speaking context die verwijst naar de late fase van het modernisme in architectuur, ontwerp en kunst, ongeveer beginnend in de jaren 1960 en doorgaand tot het begin van de jaren 1990. Het begrip markeert een voortzetting van modernistische principes zoals functionaliteit, rationele planning en aandacht voor materialen en constructie, terwijl deze principes worden aangepast aan nieuwe contexten, technologieën en pragmatische benaderingen die het verschil markeren ten opzichte van het vroege hoogmodernisme en ten opzichte van latere postmodernistische tendensen.

In de architectuur wordt laatmoderne vaak gekenmerkt door terughoudende esthetiek, structurele eerlijkheid en het voortzetten van

In de beeldende kunst en het ontwerp verwijst laatmoderne naar een voortzetting van abstractie, systematisering en

De receptie van laatmoderne is gemengd: het wordt geprezen om helderheid, efficiëntie en maatschappelijke bruikbaarheid, vooral

De term wordt vooral gebruikt in Nederlandse en Belgische contexten en kent geen eenduidige grens. Het gebruik

het
gebruik
van
industriële
materialen
zoals
beton,
staal
en
glas.
Gebouwen
uit
deze
periode
vertonen
vaak
modulaire
planning,
duidelijke
geometrie
en
een
voorkeur
voor
functionaliteit
boven
ornamentiek.
De
stroming
omvat
verschillende
erfgoed-gelederen,
van
brutalistische
invloeden
tot
meer
verfijnde,
leesbare
gevels,
en
stond
vaak
in
verband
met
sociale
woningbouw,
infrastructuurprojecten
en
institutionele
gebouwen.
aandacht
voor
materialiteit,
met
toenemende
aandacht
voor
context
en
gebruikerservaring.
Het
maakte
vaak
gebruik
van
nieuwe
productiemethoden
en
technologieën,
terwijl
het
de
expliciete
ironie
of
citaatdrang
van
latere
postmodernistische
praktijken
vermijden.
in
publieke
werken,
maar
bekritiseerd
door
sommigen
vanwege
een
mogelijke
schijn
van
steriele
of
beperkte
expressie
in
vergelijking
met
postmodernisme
of
hedendaagse
praktijken.
en
de
interpretatie
variëren
per
land
en
discipline.
Het
ligt
tussen
modernisme
en
postmodernisme
en
reflecteert
een
overgangsfase
in
laat-
tot
eind
20e-eeuwse
ontwerp-
en
architectuurpraktijk.