laagdepositie

Laagdepositie is een milieukundig begrip dat verwijst naar de overdracht van stoffen uit de atmosfeer naar het aardoppervlak. Het omvat droge depositie en natte depositie. Droge depositie vindt plaats zonder neerslag en gebeurt door diffusie, turbulentie, impaction en sedimentatie op oppervlakken zoals bodem, water en vegetatie. Natte depositie vindt plaats wanneer neerslag stofdeeltjes en opgeloste stoffen uit de lucht wegspoelt of uitscheidt; dit proces vindt plaats tijdens regen of sneeuw.

De totale depositieflux wordt meestal uitgedrukt in massa per oppervlakte-eenheid per tijdseenheid, bijvoorbeeld microgram of milligram per vierkante meter per dag. In veel modellen wordt de flux geschat als F = v_d × C, waarbij v_d de depositiesnelheid is en C de stofconcentratie in de lucht. De depositiesnelheid hangt af van het type oppervlak (water, bodem, vegetatie), van de chemische eigenschappen van de stof en van meteorologische omstandigheden zoals wind en turbulentie.

Laagdepositie is een fundamenteel onderdeel van luchtkwaliteits- en ecosysteemmodellen en is relevant voor beleid omdat depositie van stikstof, zwavel en metalen invloed heeft op verzuring, eutrofiëring en de kwaliteit van water en bodem. Meetnetten en rekenmodellen worden gebruikt om depositiepatronen te kwantificeren en trends te monitoren. In nationale en Europese beleidskaders dragen depositiegegevens bij aan het beoordelen van milieudoelstellingen en aan de toewijzing van emissiereductiedoelen.