kringlooppapier

Kringlooppapier is een term die in de Nederlandse context wordt gebruikt om papierproducten te beschrijven die zijn ontworpen voor een circulaire afval- en hulpbronstroom. Het benadrukt dat papier na gebruik opnieuw wordt ingezet in waardeketens door recycling en hergebruik, met het doel afval te minimaliseren en de levensduur van vezels te verlengen.

Kenmerken en ontwerp voor circulariteit zijn onder meer de bevorderde recyclebaarheid, zo min mogelijk gebruik van materialen die recycling bemoeilijken (zoals bepaalde coatings of mengsels), en het gebruik van oplosbare of eenvoudige hechtmiddelen. Kringlooppapier kan bestaan uit gerecyclede vezels (PCR) of uit lange, hoogwaardige vezels uit duurzame bronnen. Het proces richt zich op de de-inking- en sorteerbaarheid, zodat het product geschikt blijft voor terugwinning in de papierstroom.

Levenscyclus en recyclingprocedure: papiervezels kunnen meerdere keren worden gerecycled voordat hun kwaliteit te laag wordt voor hoogwaardig papier. Aan het eind van de levensduur kan het materiaal worden ingezet voor nieuw papier of, afhankelijk van de samenstelling, voor energieopwekking. Het succes van kringlooppapier hangt af van effectieve inzameling, sortering en samenstelling zonder verontreinigingen zoals niet-papiermaterialen of lekkende coatings.

Regulering en praktijk: de adoptie van kringlooppapier wordt gestimuleerd door sectorale normen, certificeringen en consumentenvoorlichting over sorteerregels. Voorbeelden van compatible toepassingen zijn kantoor- en verpakkingspapier waarin recycling, hergebruik en traceerbare herkomst centraal staan. Kringlooppapier vormt zo een onderdeel van bredere inspanningen voor een circulaire papier- en textielketen.