kleurdreduktie

Kleurreduktie is een chemisch proces waarbij een gekleurde stof wordt gereduceerd, waardoor de kleur verdwijnt of aanzienlijk verandert. Bij reductie neemt een stof elektronen op, wat leidt tot een verandering in de structuur van de chromofor-groep en meestal tot minder of anders absorptie van zichtbaar licht.

Het mechanisme berust vaak op een verandering in de elektronische structuur van de molecule. Door elektronentoevoer kan de conjugatie in het chromofor-systeem worden verbroken of gewijzigd, waardoor de stof kleurloos wordt of een andere kleur krijgt. Reductieve decolorisatie komt voor in verschillende omgevingen, onder meer bij chemische bleking en bij de afbraak van gekleurde verbindingen in oplossing of suspensie.

Toepassingen en context: kleurreduktie speelt een rol in de textiel- en papierindustrie bij reductief bleken van kleurenstoffen, in waterzuivering bij afbraak van oplosmiddelen- en kleurstoffen via reductie, en in de analytische chemie als mechanisme achter bepaalde indicatoren en titraties. Ook in de biochemie en microbiologie vindt reductie van gekleurde verbindingen plaats, bijvoorbeeld via reductoren of enzymatische systemen.

Voorbeelden van relevante concepten zijn reductanten zoals sulfiet- en thionietverbindingen, evenals leuco-vormen van kleurstoffen die bij oxidatie weer kleurig kunnen worden. De term wordt vaak gebruikt als algemene aanduiding voor kleurveranderingen die het gevolg zijn van redoxreacties.

Zie ook: redoxreactie, decolorisatie, bleaching, leuco-dyes.