kitverbindingen

Kitverbindingen zijn voegen tussen bouwdelen die worden afgedicht met kit. Ze fungeren als water- en luchtdichte afdichting, verminderen koude- en vochtproblemen, en nemen beperkte bewegingen tussen materialen op, zoals tussen kozijnen, gevelpanelen, vloeren en sanitaire elementen. De keuze van een kit hangt af van ondergrond, hechting, omgevingsbelasting en gewenste elasticiteit en duurzaamheid.

Veel gebruikte typen zijn silicone, polyurethane en MS-polymeer (hybride). Silicone biedt hoge elasticiteit en uitstekende weerbestendigheid, en is geschikt voor buitentoepassingen en natte ruimten; sommige silicontypen vereisen primer bij poreuze ondergronden. Acetoxy-silicones kunnen een zure geur afgeven en zijn minder geschikt voor bepaalde metalen of glas in vochtige omgevingen. Polyurethaankitten zijn sterk en slijtvast maar vereisen vaak voorbehandeling en zijn minder UV-bestendig dan siliconen. MS-polymeren combineren goede hechting met gemak van verwerking en zijn vaak schilderbaar. Acrylaten zijn gebruiksvriendelijk, meestal bedoeld voor binnentoepassingen waar minder beweging optreedt.

Installatie omvat grondige voorreiniging van de voeg, indien nodig primeren, het vullen met een kit via een kitpistool en het gladstrijken met een spatel. Afplakken met tape voorkomt verf- of kitvlekken. De uithardingstijd varieert van uren tot dagen, afhankelijk van type en dikte. Ontwerpregels voor voegen omvatten een geschikte voegbreedte en -diepte en de bewegingscapaciteit van het type kit (veelal uitgedrukt in procenten of millimeters).

Toepassingen liggen in gevels, daken, badkamers, keukens, glaspartijen en binnenvloeren. Juiste onderhoud en periodieke controle op scheurtjes of loszittende kit verlengen de levensduur. Normatieve kaders zoals ISO 11600 en EN 15651 leveren classificaties en prestatienormen voor verschillende kittypen.