keepaliveberichten

Keepaliveberichten zijn signalen die een netwerkverbinding actief houden of controleren of de tegenpartij nog reageert. Het doel is om zonder handmatige interactie een verbinding levend te houden en tijdslimieten of time-outs te voorkomen, terwijl ook geprobeerd wordt dode of niet-reagerende verbindingen snel op te sporen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer TCP-verbindingen, HTTP-persistent connections, WebSocket- en MQTT-communicatie, en SSH-sessies. Bij TCP worden af en toe probes gestuurd na een inactieve periode om te testen of beide eindpunten nog bereikbaar zijn. HTTP-keep-alive verwijst naar het bestaan van persistente verbindingen die meerdere verzoeken zonder nieuwe handdruk mogelijk maken. Applicatieprotocollen zoals WebSocket en MQTT hebben vaak ingebouwde keepalive-mechanismen (bijvoorbeeld ping/pong of keepalive-berichten) met een ingestelde tijd totdat een probe wordt verzonden.

Mechanismen bestaan uit actieve keepalive bij inactiviteit en/passieve keepalive door meldingen van de onderlinge toestand. Kenmerken die vaak worden ingesteld zijn: de tijd voordat de eerste keepalive-probe wordt verzonden, de interval tussen probes en het maximale aantal probes voordat de verbinding wordt gesloten. Besturingssystemen bieden configuratie-opties zoals keepalive-tijd, keepalive-interval en het aantal probes.

Voordelen zijn onder meer minder onverwachte verbreking van verbindingen en minder herhaalde handdrukken. Nadelen zijn extra netwerkverkeer en mogelijk verbruik van schaarse banden of batterij. Keepalive kan ook privacy- en beveiligingspunten opleveren, omdat actieve statusinformatie kan lekken; daarom worden maatregelen zoals authenticatie en rate limiting toegepast.

Zie ook tijdslimieten, hartslag (heartbeat) en verbindings- en sessiebeheer.